Tai Hatsjie.

De laatste tijd ben ik een beetje op het spirituele pad. Niet dat ik horoscopen en tarotkaarten nu plots wel serieus neem, maar op zich is het best grappig en informerend.

Toch?

Ik wilde ook heel graag op yoga, maar dat was erg duur. Dus bleef het maar bij baantjes zwemmen met vriendin C. (overigens niets mis mee, hartstikke gezellig en sportief en niet zo vermoeiend). De laatste tijd gingen vriendin C. en ik niet meer zo regelmatig. Het water is nogal koud en na een half uur heen en weer zwemmen vertrokken we meestal naar de MacDonalds.
Gisteravond besloten we toch maar weer eens te gaan. We wilden een kaartje kopen bij de kassa van het zwembad, toen de badjuf plots vroeg: 'Komen jullie voor baantjes zwemmen of voor tai chi?'
Ik trok mijn wenkbrauwen op. Vriendin C. vroeg: 'Word dat gegeven in dat warme bad?'
De badjuf zei: 'Eh... Ja?'

En zo gingen we dus tai chi in het water doen. Vriendin C. zocht warmte. Ik zocht spiritualiteit.

Het water was inderdaad warm. De TL-balken waren uit en het zwembad werd zwoel verlicht. Er was Chinese muziek. En er waren veel oudere (dikke) mensen. Maar ja, je kunt niet alles hebben. De tai chi-juf verwelkomde ons. Ze bleef maar 'taaaaai SJIE' zeggen, alsof ze moest niezen of alsof Tai Chi een of andere Chinese maaltijd was. Ik vond het wel vreemd dat ze de naam van haar eigen sport verkeerd uitsprak, maar er was ten minste Chinese muziek.

Even later begonnen we dan echt met tai chi. Het was alleen een beetje jammer dat de juf de instructies oplas van een Word-documentje, maar het water was warm en er was nog steeds Chinese muziek. 'Pak de bal en haal naar voren.' zei de juf. Ik zocht naar de bal, maar er waren geen ballen. Oh wacht, het moest een denkbeeldige bal zijn. Aha. Oh, de bezemsteel. 'Leun op de bezemsteel.' Hoe kun je op een denkbeeldige bezemsteel leunen? Ik probeerde af te kijken bij de oudjes, maar die deden allemaal iets anders. Bij 'afweren' deden drie vrouwen hun armen in de lucht, terwijl een ander weer woest water opzij duwde. Niemand wist meer wat hij deed.

Na afloop van de les, vond een ouder vrouwtje ons toch best zielig. Ze legde uit dat de echte 'taai sjieeee mevrouw' al een tijdje ziek was en dat deze juf een vervangster was. Maar... Het oude vrouwtje wist wel hoe het moest en dat wilde zij ons graag laten zien. Vriendin C. en ik moesten zeker tien minuten naar haar demonstratie kijken.

Als ik oud word, dan wil ik echt niet dat mijn tieten zo in het rond zwaaien.



Uiteindelijk moet ik toegeven dat het best leuk was. Ik voelde me zelfs een beetje Zen. Mijn horoscoop had mij een creatieve dag beloofd en ik vond tai chi best creatief. Je moet toch maar zelf uitvogelen wat je met die onzichtbare bal moet, toch?