Vakantie.

Jawel, de vakantie is begonnen. Het is maar een weekje, maar daar denken we nu niet aan.

Afgelopen vrijdag heb ik de vakantie ingeluid door een kopje koffie te drinken met vriendin H. in mijn favoriete koffiezaakje. Daarna heb ik een motortochtje gemaakt met R. en vriend M. en zijn we gestrand in een Irish Pub zonder Ieren.
Zaterdagavond ben ik naar All Stars 2 geweest en gisteravond ben ik uit eten geweest met R. en nam ik een toetje zonder ijs. Black Russian Coffee.

Maar vandaag... Vandaag is het tijd voor de harde realiteit.

Vanavond komt vriendin C. voor een theefeestje en vóór die tijd is er iets waar dringend aan gewerkt moet worden. Ik zal nu wel moeten. Het is onvermijdelijk en verschrikkelijk en bovenal zeer tijdrovend.

Ik ga mijn kledingkast opruimen.

Ik probeer het iedere drie maanden en het kost me bloed en zweet en tranen en het mislukt iedere keer weer. Mijn kleren slingeren door de kast. Sommige kledingstukken heb ik al jaren niet gedragen en vind ik in de hoekjes van de kast. Ik maak soms wel eens stapels, maar die vallen om en dan laat ik het maar zo. Ik schaam me ervoor. De kledingkast van vriendin C. is altijd netjes. Waarom kan ik dat ook niet? Het is toch niet zo moeilijk om alles op te hangen of op te vouwen. Waarom slinger ik alles maar in het rond?

Vandaag probeer ik het gewoon weer. Vriendin C. komt over een paar uurtjes en ik ben nog niet eens aangekleed (vakantie, hè). Ik moet ook nog eten koken, afwassen en kleding wassen. Maar die kledingkast ga ik grondig onder handen nemen.

Kleren, ik lust jullie rauw.