Word maar lekker putjesschepper.

Samen met klasgenote S. studeer ik Maatschappelijk Werk en Dienstverlening aan Hogeschool R.
Het is best een leuke studie.
Ik heb zelfs binnen één jaar mijn propedeuse gehaald. Al mijn vakken netjes met een voldoende afgerond en slechts één keer ruzie met een leraar geschopt en al mijn opdrachten op tijd ingeleverd.

Nou, nou. Goed hè?

Maar er irriteert mij iets aan de opleiding. Of beter gezegd, aan de docenten.
Of nog beter gezegd: aan de docenten en de medewerkers en het kantinepersoneel en de managers.

Ze haten mij.

Ik vroeg laatst een docente of zij iets eerder naar mij toe kon komen om mij te helpen. Ze reageerde met: 'Ja, ik weet wel dat je eerder naar huis wilt. Maar (...)'.
Ik wilde helemaal niet eerder naar huis! Ik had hulp nodig! Ik ga nooit eerder naar huis! Daarna zeurde de docente dat alle tassen nog op de tafels stonden (maar mijn tas stond op de grond!) en dat ik maar mijn mobieltje weg moest doen (maar mijn mobieltje zat in mijn tas!).

Later die dag kreeg ik ruzie met de kantinemevrouw. Ik wilde alleen maar een servetje van de servetjesberg voor bij mijn broodje. Echt waar. Ik wist niet dat de servertjesberg klem zat onder haar kassa en dat als ik er aan zou trekken om een servetje te pakken, dat dan haar hele kassa zou omvallen.
De kantinemevrouw werd boos.

Vervolgens kreeg ik ruzie in het kopieershopje. Ik wilde graag een boekje. De leraar vertelde me dat ik het boekje kon kopen in het kopieershopje van de school en dus ging ik naar het shopje. Ik vertelde aan de baliemedewerker dat ik graag het boekje wilde. De man zei: 'Ik heb er nog nooit van gehoord.'
Toen ik vertelde dat de leraar mij nota bene had gezegd dat ik het in het shopje kon kopen, trok de man een wenkbrauw op.

Hij geloofde mij niet eens.

Maar het allerergste overkwam klasgenote S. vandaag.
Ze stuurde een e-mailtje naar een manager van de Hogeschool R. Ze had een simpele vraag. Het onderwerp: haar stageplek. Het was een erg net e-mailtje, zonder valse beschuldigingen en zonder spelfouten.
De manager beantwoordde de e-mail. En het was vreselijk.

De manager beschuldigde haar van alles wat fout kon gaan. Er werden harde opmerkingen gemaakt. Er vonden beledigingen plaats. Ik durf (voor ieders veiligheid) niets te herhalen, maar het was echt HEEL ERG. En ook tamelijk zinloos: klasgenote S. had slechts een vraag gesteld. Leren juffen en meesters je niet dat er geen stomme vragen bestaan en dat iedere vraag goed is?

Zelfs de computers op de eerste verdieping lijken mij nu vijandig aan te kijken. Ik snap wel waar al die 'spookstudenten' en uitvallers vandaan komen. Ik voel me nog net niet weggepest. Ik voel me opnieuw een brugklasser met een Kipling-rugtas. En ik ben toch echt een brave en hardwerkende studente!

Ze willen gewoon niet dat je komt studeren.